Pagina 2 van 3
 Karikaturen en maskersKarikaturen overdrijven de specifieke kenmerken, zoals een grote mond, een lange nek, een grote bril. Studie van de persoon, het portret is daarbij het uitgangspunt. De kunst is om met enkele lijnen de persoon te karakteriseren. Ieder kent de bekende karikaturen van politici. De kunstenaar Leonardo da Vinci was de eerste karikaturist, kijk maar naar het vervormde gezicht op de afbeelding. Dit was in 1487! Tegenwoordig, 520 jaar later, zijn er zelfs speciale "plug- ins" bij software te verkrijgen om portretfoto''s om te zetten in karikaturen. |
 Maskers verbergen het eigenlijke gezicht en maken er iets anders van. Het gezicht wordt letterlijk naar de achtergrond geduwd, dat een vervreemdend effect heeft, zoals je op het gemaskerd bal of met carnaval kunt zien. De Romeinen (rond het jaar 200) hadden al maskers. In de buurt van Brussel is er zelfs een speciaal museum aan maskers gewijd: Musée International du Carnaval et du Masque |
  Ieder kent ook maskers uit Afrika,zoals het Nausang masker hiernaast. Bij zo'n masker toveren kleuren en versieringen een ander mens, of zelfs dier, tevoorschijn. In de kunst komt het thema geregeld terug. Het masker van LiaD is geinspireerd op maskers van de Azteken in Mexico. Zij fraaide haar ruimte ermee op. |
| Kleurgebruik en compositie In gezichten kleur aanbrengen is in het begin heel vreemd. Wat voor kleuren zie je eigenlijk? De huidskleur zit niet in een tube of potje en zul je zelf moeten maken. Daarom is het goed te kijken naar wat je ziet in werkelijkheid op de huid van je model. In de portretten van Rembrandt zie je roze-roden en gelen. In de schaduwen zijn zelfs groenen te zien, soms grijs en blauw en in de lichte delen wit. Hij gebruikte loodwit voor de glimlichten in gezichten. Afhankelijk van je materiaal zul je moeten zoeken naar de juiste kleur en tint. |
 In een van mijn kleurenschetsen heb ik de verschillende felle kleuren oliepastel brutaal door elkaar gebruikt. In de moderne kunst zie je naast natuurgetrouwe kleuren vaak hel afwijkende kleuren. In het zelfportret van Egon Schiele, hierboven, is wit de hoofdkleur. Het drukt iets uit; het is een soort masker geworden door deze kleur.Op websites over portrettekenen zijn er tips te lezen . Ook is er een prachtig boek: ''Painting beautiful skin tones with colour & light'' dat informatie hierover geeft. Het is geschreven door Chris Saper en het ISBN nummer is: 0-7153-1266-9. Yetta heeft het boek online ingezien en eigenlijk direct aangeschaft! Als je portretten wilt tekenen / schilderen is dit boek echt een must, volgens haar. |
| Compositie Compositie zegt iets over indeling en ordening, zoals de noten en akkoorden bij muziek Hoe plaats je het portret op papier en welke elementen laat je meespelen? Een achtergrond is er altijd, dus deze zul je een tint of structuur moeten geven, maar misschien is het goed om bij deze persoon iets uit zijn of haar leven mee te tekenen of schilderen, denk hierbij aan een hobby, zoals een gebreide sjaal of een meubelstuk, zoals een piano. Het wordt dan wat persoonlijker dan een stenen muur bijvoorbeeld. Het kan heel subtiel of vaag getekend worden of slechts gaan om een detail van iets. De aandacht moet niet afgeleid worden van het portret; het gaat om de sfeer. Door het licht te concentreren rond het hoofd, zoals bij vele Rembrandts komt alle aandacht daarop. De achtergrond is donkerder en vormt vaak een goed contrast met het licht op het gezicht, zodat de kop goed uitkomt. |